Ο Αλέξης και ο Βόλφγανγκ

του Τάσου Τέλλογλου

Αντιμέτωπος με το θηρίο θα βρεθεί τη Δευτέρα ο Αλέξης Τσίπρας στο παλιό υπουργείο Αεροπορίας (σσ. εκεί που στεγαζόταν ο Χέρμαν Γκαίρινγκ) στην οδό Leipziger στο Βερολίνο θα εχει την ευκαιρία να γνωρίσει και να μιλήσει με τον ανθρωπο που αποφασίζει για τα δημόσια οικονομικά της Γερμανίας και τα δικά μας: τον Βολφγκανγκ Σώυμπλε.

Το ραντεβού δεν γίνεται τυχαία τώρα. Η γερμανική κυβέρνηση παρά τις δημοσκοπήσεις στην Ελλάδα υπολογίζει ότι η διαδικασία λήψης των αποφάσεων στην Ελλάδα θα εξαρτάται στο μέλλον περισσότερο από τον ΣΥΡΙΖΑ απ' ο,τι συμβαίνει μέχρι σήμερα. Στο Βερολίνο εμαθαν να διαβάζουν την πολιτική κατάσταση στην Αθήνα και ελπίζουν ότι και στην Κουμουνδούρου θα είναι σε θέση να διαβάσουν σωστά την πολιτική κατάσταση στη Γερμανία που θα κορυφωθεί τον Σεπτέμβριο με μία -τρίτη –ευρύτερη κατά τα φαινόμενα νίκη της Αγγέλα Μέρκελ. Η κ Μέρκελ είναι καταδικασμένη να συνεργασθεί με την ελληνική αντιπολίτευση αλλά το αντίστροφο ισχύει ακόμα περισσότερο λόγω της κατάστασης και της εξάρτησης της χώρας μας από τις ευρωπαικές μεταβιβάσεις.

Ο κ. Σωυμπλε θα επιχειρήσει να πείσει τον κ Τσίπρα ότι η «προσαρμογή» είναι μονόδρομος, ότι «τα μνημόνια» στη γλώσσα της αξιωματικής αντιπολίτευσης «είναι μονόδρομος». Ο κ Τσίπρας θα μείνει στη θέση του, που είναι η ακριβώς αντίθετη. Αλλά είναι γνωστό ότι δύο ανθρωποι που συναντιούνται και μιλάνε εχουν εντελώς διαφορετικές σχέσεις, εν αντιθέσει με δύο ανθρώπους που παραμένουν αγνωστοι.

Εν τω μεταξύ στην Αθήνα η τρικομματική κυβέρνηση σχεδιάζει να μείνει στην εξουσία ως το καλοκαίρι του 2014. Ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να την ανατρέψει αλλά (ακόμα) δεν μπορεί. Και δεν θα μπορεί όσο παρουσιάζει απλοϊκές θέσεις όπως αυτές που ανέπτυξε χθές ο κ Μανώλης Γλέζος («το χρήμα δεν παράγει αξίες», «φυσικά είμαστε εναντίον της κερδοφορίας») από τις οποίες δεν λείπουν και ορισμένες κραυγαλέες αντιφάσεις («Η οικονομία μας στηρίζεται στο μεταπρατικό κεφάλαιο και αυτό το ίδιο το κτυπάτε»).

Με τις θέσεις αυτές ο ΣΥΡΙΖΑ θα δυσκολευθεί να φτάσει στην κοινωνική πλειοψηφία, πολύ περισσότερο σε πολιτικές συμμαχίες που θα του δώσουν τη δυνατότητα να κυβερνήσει. Αλλά ακόμα και αν φτάσει σε αυτήν, με ποιόν θα μιλάει στην Ευρώπη;